Οι αρθρίτιδες αποτελούν για τον οργανισμό που προσβάλλεται από αυτές ένα βαρύ και χρόνιο φλεγμονώδης νόσημα που σπάνια μπορεί κανείς να απαλλαγή ολοκληρωτικά. Αυτό συμβαίνει διότι η πάθηση αποτελεί μια αυτοάνοση και εξελικτική πορεία στη ζωή του ασθενούς με συνέπεια την συνεχή προσβολή των αρθρώσεών του αλλά και άλλων οργάνων λόγω της χρονιότητας.
Περιγράφοντας τον όρο όσο πιο απλά γίνεται, μπορούμε να πούμε ότι οι αρθρίτιδες είναι οι παθήσεις που προκαλούν φλεγμονές και οιδήματα στις αρθρώσεις μας και γενικότερα στον οργανισμό μας.
Ποιες ηλικίες είναι πιο ευάλωτες στη νόσο;
Οι αρθρίτιδες προσβάλλουν συχνότερα άτομα μέσης ηλικίας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εξαιρούνται παιδιά ή άτομα άνω των πενήντα και εξήντα ετών.
Ποια είναι η κατάσταση στη χώρα μας;
Πριν λίγο καιρό το Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών στη χώρα μας πραγματοποίησε μια έρευνα με θέμα τις ρευματικές παθήσεις μελετώντας τον πληθυσμό σε μεγάλες και μικρότερες πόλεις, αλλά και σε περιοχές καθαρά αγροτικές.
Τα αποτελέσματα αναφέρουν ότι οι αρθρίτιδες επηρεάζουν τον ενήλικο πληθυσμό στο 7‰ και ότι οι γυναίκες προσβάλλονται τρεις φορές περισσότερο από τους άνδρες.
Κλινικές διαπιστώσεις της αρθρίτιδας
Έχει κλινικά τεκμηριωθεί ότι η νόσος αποτελεί μια “ύπουλη” ασθένεια αφού τα “αρχικά συμπτώματα” δεν παραπέμπουν άμεσα σε αρθρίτιδα, ενώ σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου “ξαφνικά εμφανίστηκε” ο ασθενής είναι ήδη προσβεβλημένος από τη νόσο.
Στα αρχικά συμπτώματα ο ασθενής συνήθως αισθάνεται μια μερική αδυναμία, κάποια απώλεια σωματικού βάρους που πιστεύει ότι ίσως να οφείλεται σε κάποια μειωμένη ανάγκη λήψης τροφής (ανορεξία), χαμηλό πυρετό (δέκατα), κάποιες αρθραλγίες στο σώμα του και τελικά εμφανίζεται το στοιχείο της φλεγμονής με την αρθρίτιδα πλήρως εγκαθιδρυμένη στην περιοχή.
Τα συμπτώματα που ο ασθενής παρατηρεί σε καθημερινή πλέον βάση είναι:
Αισθητός πόνος γύρω από την προσβεβλημένη άρθρωση.
Εμφανή ευαισθησία στην άρθρωση όταν την πιέσουμε.
Αυξημένη θερμοκρασία τοπικά και γύρω από την άρθρωση.
Πρήξιμο ή διόγκωση σε αυτή.
Περιορισμένη κίνηση ή δυσκολία βάδισης ιδιαίτερα όταν η άρθρωση μένει ακίνητη για πολλές ώρες όπως κατά τη διάρκεια του ύπνου με αποτέλεσμα οι ασθενείς να νοιώθουν μεγάλη δυσκαμψία ειδικά το πρωί.
Στις περιπτώσεις όπου η νόσος “ξαφνικά εμφανίστηκε” ο ασθενής προφανώς δεν είχε ιδιαίτερα σημάδια προειδοποίησης εκτός ίσως από κάποιο χαμηλό πυρετό. Τα παραπάνω προαναφερθέντα συμπτώματα απασχολούν τον ασθενή σε καθημερινή βάση.
Παράγοντες ή αίτια που συμβάλουν στην ανάπτυξη της αρθρίτιδας
Παρόλο που οι μηχανισμοί παθογένειας με τους οποίους αναπτύσσονται οι αρθρίτιδες είναι γνωστοί στην ιατρική επιστήμη, εν τούτοις η ακριβής αιτία της νόσου, σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί. Φαίνεται ότι τα αίτια επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες όπως γενετικοί και ορμονικοί αλλά και το περιβάλλον δηλαδή το γενικό κλίμα της περιοχής που ζει κανείς.
Στους παθολογικούς μηχανισμούς το σημαντικότερο ρόλο στον οργανισμό ίσως παίζει το σύστημα ανοσοποίησης του ατόμου.
Γιατί; Διότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μέσω ειδικών κυττάρων (λευκοκύτταρα) αναπτύσσει μηχανισμούς οι οποίοι ενεργοποιούν τα μακροφάγα κύτταρα και παράγουν μια σειρά από πολύ δραστικές βιολογικά πρωτεΐνες, τις λεγόμενες κυτταροκίνες, όπως η ιντερλευκίνη-1, η ιντερλευκίνη-6 και οι ιντερφερόνες.
Οι ιντερλευκίνες 1 και 6, ασκούν πυρετογόνο δράση και αποτελούν μεσολαβητές της φλεγμονώδους αντίδρασης και των σηπτικών φαινομένων αυξάνοντας τη σύνθεση πρωτεϊνών οξείας φάσης από το ήπαρ.
Οι ιντερφερόνες διαθέτουν επί πλέον και κυτταροτοξική δράση, συμβάλλοντας στην νέκρωση και συρρίκνωση όγκων.
Ο σοφός λαός μας συχνά λέει το «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Δυστυχώς, εδώ συμβαίνει το αντίθετο, διότι παρόλο που οι κυτταροκίνες και οι ιντερφερόνες βοηθούν τον οργανισμό μας θετικά, η δράση τους ενεργοποιεί παράλληλα στο σώμα μας και πολλά άλλα είδη κυττάρων.
Που είναι το κακό; Μπορεί να αναρωτηθείτε. Το κακό είναι ότι τα κύτταρα αυτά εκκρίνουν ποικίλες ουσίες συμβάλλοντας έτσι σε δυσχερή αντιμετώπιση, από τον οργανισμό μας, του κύκλου κυτταρικών αλληλεπιδράσεων από τη παραγωγή των βιολογικών τους προϊόντων.
Με ποιο αποτέλεσμα;
Ανάπτυξη φλεγμονής και υπερπλασίας στον αρθρικό υμένα, πρόκληση φθοράς στον αρθρικό χόνδρο και διάβρωση στα οστά των αρθρώσεων.
Ποιες αρθρώσεις προσβάλλονται από τη νόσο;
Μια φλεγμονή στην άρθρωση, δηλ. μια αρθρίτιδα συνήθως επηρεάζει συμμετρικά τις αρθρώσεις του σώματος, δηλ. και τα δυο χέρια ή και τα δυο γόνατα.
Στις περιπτώσεις όπου ο οργανισμός προσβάλλεται από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, μπορεί να παρουσιαστεί το φαινόμενο της μη συμμετρικής εκδήλωσης της φλεγμονής. Τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν οι αρθρώσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, της κροταφογναθικής της πηχεοκαρπικής, των δακτύλων των χεριών και οι αρθρώσεις των γονάτων ή της ποδοκνημικής άρθρωσης.
Πώς περιγράφουν οι ασθενείς τα συμπτώματά τους;
Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τις ίδιες αντοχές ούτε τις ίδιες ευαισθησίες. Συνεπώς θα περίμενε κανείς οι ασθενείς με αρθρίτιδες να επηρεάζονται αλλά και να περιγράφουν την πάθηση με διαφορετικό τρόπο.
Πάραυτα τα περισσότερα άτομα έχουν «κοινά συμπτώματα» που περιγράφονται ως:
@ Εμφανή πόνο σε διάφορες αρθρώσεις και σε μυς με έντονη συμπτωματολογία στις αλλαγές της θερμοκρασίας και του καιρού και σαφέστατη δυσκαμψία στις αρθρώσεις.
@ Μυϊκή αδυναμία με κύρια χαρακτηριστικά τον περιορισμό κινητικότητας του ασθενούς όπως όταν προσπαθεί να ντυθεί π.χ. κουμπώνοντας τα κουμπιά των ρούχων του ή
να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών,
να περπατήσει ή να ανέβει μια σκάλα ή στην προσπάθειά του
να μπει και να βγει από κάποιο αυτοκίνητο.
@ Εμφανή κόπωση συνοδευόμενη από ένα γενικό αίσθημα αδιαθεσίας, πρήξιμο γύρω από τις αρθρώσεις του με εμφανή παρουσία δύσκαμπτων αρθρώσεων ειδικά τα πρωινά και σε κάποιες στιγμές ανυπόφερτους πόνους στα ισχία και στα γόνατα.
Θα αποτελούσε παράλειψη να μην επισημάνουμε ακόμη ότι:
@ Τα προαναφερθέντα συμπτώματα δεν προσδιορίζουν μόνο κάποια αρθρίτιδα, διότι παρόμοια συμπτωματολογία εκδηλώνουν ή προκαλούνται και από πολλές άλλες ασθένειες.
@ Τα προαναφερθέντα συμπτώματα δεν είναι πάντοτε εμφανή σε όλους τους τύπους αρθρίτιδας.
Λογικά λοιπόν μπορείτε να ρωτήσετε.
Πώς βεβαιώνεται ο ασθενής για την σωστή διάγνωση;
Με την παραμικρή υποψία ότι «κάτι δε πάει καλά» και με βάση τα παραπάνω συμπτώματα, το πρώτο και πολύ σημαντικό βήμα που πρέπει να κάνετε είναι να επισκεφθείτε το προσωπικό γιατρό σας ο οποίος αφού ενημερωθεί από το ιατρικό σας ιστορικό θα σας εξετάσει προκειμένου να διαπιστωθεί αν τα συμπτώματα που παρουσιάζετε οφείλονται σε κάποιο είδος αρθρίτιδας.
Αν ο προσωπικός γιατρός σας δεν είναι ρευματολόγος είναι σαφές ότι θα σας παραπέμψει σε κάποιον ειδικό ρευματολόγο ιατρό.
Ο ειδικός, σ’ αυτό τον τομέα ιατρικής, ρευματολόγος ιατρός, με την πείρα του θα φωτίσει περισσότερο το πρόβλημά σας και πολύ πιθανόν να σας ζητήσει να κάνετε περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις όπως αίματος και ακτινογραφίες που ενδέχεται να είναι απαραίτητες για να έχετε μια απόλυτη και ορθή διάγνωση σχετικά με την πάθησή σας.
Ο γιατρός σας θα σας υποβάλει και σε κάποια τεστ κινητικότητας των αρθρώσεων προκειμένου να διαπιστώσει το βαθμό της φλεγμονής των αρθρώσεων. Π.χ. στο αν μπορείτε και σε ποιο βαθμό να σφίξετε με χειραψία τα δάκτυλά σας ή κατά πόσο είστε σε θέση να σχηματίσετε μια γροθιά με τα δάκτυλά σας. Ο γιατρός σας θα βοηθηθεί επίσης πολύ από τις ακτινογραφίες σας για μια ορθή διάγνωση της φλεγμονής στις αρθρώσεις που λόγω ανατομικής θέσης βρίσκονται βαθιά όπως στο εσωτερικό των γονάτων ή στα ισχία.
Οι πρησμένες αρθρώσεις του ασθενούς καθώς και αυτές που παρουσιάζουν ευαισθησία κατά την πίεση από τον γιατρό την ώρα της εξέτασης, η διάρκεια της αναφερόμενης από τον ασθενή πρωινής δυσκαμψίας και άλλες πληροφορίες αποτελούν σαφή εικόνα για τον γιατρό για την ορθή εκτίμηση του βαθμού της νόσου και περαιτέρω παρακολούθηση της πορείας της καθώς και για την ρύθμιση της θεραπευτικής αγωγής του.
Με βάση τα παραπάνω μια έγκαιρη διάγνωση με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή θα έχει ως αποτέλεσμα μείωση του πόνου σας, ελαχιστοποίηση της επιδείνωσης της πάθησής σας και σαφέστατη βοήθεια στη διατήρηση της κινητικότητά σας.
Η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης της αρθρίτιδας
Με το πέρασμα του χρόνου μια απλή φλεγμονή σε κάποια άρθρωση δημιουργεί καταστροφικά αποτελέσματα καθώς η νόσος δεν ανακόπτεται αλλά συνεχίζει να εξελίσσεται εξαιτίας της ανάπτυξης χρόνιας φλεγμονής.
Στα καταστροφικά για τον οργανισμό αποτελέσματα συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων τα εξής:
@ Διαταραχές στην λειτουργία κινητικότητας των αρθρώσεων με συνέπεια την μακροχρόνια λειτουργική ανικανότητα και αναπηρία του ασθενούς.
@ Παραμορφώσεις στις αρθρώσεις όπως π.χ. ωλένια απόκλιση των δακτύλων των χεριών και υπεξαρθρήματα σε διάφορες αρθρώσεις και κυρίως στις αρθρώσεις της βάσης των δακτύλων των χεριών (μετακαρπιοφαλαγγικές αρθρώσεις) ή των ποδιών, βλαισότητα των γονάτων, δηλ. κύρτωση προς τα έσω με ανοιχτή γωνία προς τα έξω ή των ποδιών κ.ά.
@ Ακτινολογικές βλάβες. Η πρώτη ακτινολογική βλάβη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι η απώλεια οστικής μάζας στα τμήματα των οστών που είναι οστά κοντά στην άρθρωση, δηλ. η περιαρθρική οστεοπόρωση.
Με την πάροδο όμως του χρόνου και εφόσον δεν υπάρξει θεραπευτική αναστολή της εξέλιξης της νόσου, αναπτύσσονται σοβαρότερες ακτινολογικές βλάβες, όπως είναι η φθορά του αρθρικού χόνδρου και οι διαβρώσεις στα τμήματα των οστών που είναι μέσα στην άρθρωση.
Επειδή όλες αυτές οι λειτουργικές, οι παραμορφωτικές και ακτινολογικές καταστροφικές συνέπειες της χρόνιας φλεγμονής της αρθρίτιδας είναι μη αναστρέψιμες, στόχος της σύγχρονης θεραπευτικής παρέμβασης είναι η πρόληψή τους. Και αυτό είναι σήμερα εφικτό.
Υπάρχουν πολλές μορφές της Αρθρίτιδας;
Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα που πονούν αναφέρονται κυρίως στον «πόνο από τα αρθριτικά» τους πιστεύοντας ότι η πάθηση της αρθρίτιδας είναι μια και μοναδική για όλους τους πάσχοντες.
Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτός ο όρος που αφορά την αρθρίτιδα περιλαμβάνει πάρα πολλές, σχετιζόμενες με την αρθρίτιδα παθήσεις και πολλές από αυτές (τις παθήσεις) έχουν άμεση σχέση με το μυϊκό ή το σκελετικό σύστημα όπου έχουμε συνένωση δυο ή περισσότερων οστών.
Έτσι μπορεί κανείς να μιλήσει γενικά για τις Αρθρίτιδες στο μυϊκό ή στο σκελετικό σύστημα ενώ πιο ειδικά για την Οστεοαρθρίτιδα σε ένα ισχίο ή σε ένα γόνατο, για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα στα δάκτυλα των χεριών ή των ποδιών και για τις μεταβολικές αρθρίτιδες όπως είναι η ουρική αρθρίτιδα ή όπως κοινώς λέγεται ποδάγρα.
Παρακάτω θα αναλύσουμε περισσότερο αυτές τις πιο συνήθεις μορφές αρθρίτιδας οι οποίες έχουν την βάση τους στη φλεγμονή της άρθρωσης, στην εκφύλισή της και σε μεταβολικούς παράγοντες του οργανισμού.
Είναι ευρύτατα επίσης γνωστό ότι σε μερικές μορφές αρθρίτιδας επηρεάζονται τόσο οι ιστοί όσο και τα νεύρα μέσα αλλά και γύρω από μια άρθρωση.
Οι πλέον διαδεδομένοι τύποι της αρθρίτιδας
Α. Οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες
Β. Εκφυλιστικές αρθρίτιδες
Γ. Οι Μεταβολικές αρθρίτιδες
Α. Οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες:
Το κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα στις φλεγμονώδεις (αυτοάνοσες) αρθρίτιδες είναι η βλάβη στον αρθρικό υμένα. Δυστυχώς η επίμονη φλεγμονή βλάπτει τόσο πολύ το χόνδρο που οδηγεί το οστό σε παραμόρφωση της άρθρωσης και μερική αναπηρία.
Μερικές από τις παθήσεις που έχουν σαν κλινικό εύρημα φλεγμονώδη αρθρίτιδα είναι:
@ η ρευματοειδής αρθρίτιδα,
@ η νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα,
@ ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος,
@ η ψωριασική αρθρίτιδα,
@ η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και άλλες.
Τα νοσήματα αυτά έχουν μικρότερη συχνότητα στο γενικό πληθυσμό σε σχέση με την εκφυλιστική αρθρίτιδα (που θα αναλύσουμε παρακάτω) και προσβάλλουν πολλαπλά όργανα με ζωτική λειτουργία, γεγονός που κάνει την αντιμετώπισή τους πιο δύσκολη. Όμως αυτά τα νοσήματα λόγω της πολυπλοκότητας και της χρονιότητας οδηγούν συχνά σε οστικές παραμορφώσεις και μερική αναπηρία. Αυτό καθιστά επιτακτική την άμεση αντιμετώπισή τους μετά την αρχική διάγνωση.
Η πιο γνωστή στον πολύ κόσμο αρθρίτιδα είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια συστηματική, αυτοάνοση νόσο που προκαλεί το σώμα να επιτεθεί στον ίδιο του τον οργανισμό.
Είναι δηλαδή μια ασθένεια στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου προσβάλλει τους ιστούς που περιβάλλουν την άρθρωσή του προκαλώντας φλεγμονή των αρθρώσεων, συνήθως στα χέρια, στα πόδια και στα γόνατα επηρεάζοντας παράλληλα και άλλα ζωτικής σημασίας όργανα του σώματος.
Η φλεγμονή που προκαλείται οδηγεί σε πόνο, πρήξιμο και δυσκαμψία των αρθρώσεων που προσβάλλονται. Το οίδημα στις αρθρώσεις είναι σχεδόν μόνιμο στους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Επιγραμματικά παρατηρούνται τα παρακάτω συμπτώματα:
@ Πόνος στις αρθρώσεις και δυσκαμψία.
@ Πρήξιμο, ερυθρότητα και υπερβολική θερμοκρασία.
@ Κούραση, αδυναμία, δυσκολία στον ύπνο.
@ Τα συμπτώματα είναι χειρότερα το πρωί και ελαττώνονται με τις δραστηριότητες της ημέρας.
@ Προσβολή και άλλων οργάνων όπως φλεγμονή των αγγείων, έλκη, συμφόρηση λεμφαδένων, φλεγμονή των μεμβρανών γύρω από την καρδιά και πνεύμονες, διόγκωση του σπλήνα κ.ά.
Β. Εκφυλιστικές αρθρίτιδες:
Οι εκφυλιστικές αρθρίτιδες είναι συνήθως αποτέλεσμα φθοράς από τριβή που προκαλείται σε μια άρθρωση μεταξύ δύο οστών. Όπως είναι γνωστό σε μια υγιή άρθρωση, οι άκρες των οστών καλύπτονται από ένα λείο στρώμα χόνδρου. Αυτό το λείο στρώμα χόνδρου βοηθά στην ομαλή κίνηση της άρθρωσης και προστατεύει τα οστά από την μεταξύ τους τριβή.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή μορφή εκφυλιστικής αρθρίτιδας, συνήθως προκαλεί πολύ πόνο και είναι πιο συχνή στην άρθρωση του γόνατος και την άρθρωση του ισχίου.
Γιατί; Διότι στην οστεοαρθρίτιδα αυτό το λείο στρώμα χόνδρου καταστρέφεται από κάποια αιτία που προκαλείται ή και από το συνδυασμό πολλών παραγόντων μαζί.
Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να είναι:
@ Τραυματισμός στην άρθρωση κάταγμα ή μηχανική βλάβη.
@ Φλεγμονή ή λοίμωξη στην άρθρωση.
@ Ασταθή άρθρωση και υπερβολική κινητικότητα.
@ Άτομο υπέρβαρο.
@ Κληρονομικοί παράγοντες.
@ Βιοχημική Ανισορροπία π.χ. συγκέντρωση άχρηστων ουσιών στον συκώτι.
@ Ορμονικοί παράγοντες.
@ Κακή διατροφή με φυσική συνέπεια την διαταραχή ισορροπίας οξέων – αλκαλίων.
@ Υπολειτουργία του μηχανισμού ανανέωσης του κολλαγόνου λόγω γήρατος.
Γ. Οι Μεταβολικές αρθρίτιδες
Οι Μεταβολικές αρθρίτιδες χαρακτηρίζονται από:
@ Αύξηση της συγκέντρωσης του ουρικού οξέως στον ορό του αίματος.
@ Επαναληπτικές φάσεις οξείας αρθρίτιδας όπου κρύσταλλοι ουρικού μονονατρίου βρίσκονται στα λευκοκύτταρα του υγρού της άρθρωσης.
@ Αυξημένη εναπόθεση ουρικού μονονατρίου μέσα και γύρω από τις αρθρώσεις των άκρων πράγμα που πολλές φορές οδηγεί στην καταστροφή των αρθρώσεων.
@ Νεφρική προσβολή στην οποία υπάρχει συμμετοχή του σπειράματος του σωληναρίου, του διάμεσου ιστού και των αγγείων.
@ Ουρολιθίαση.
Το ουρικό οξύ προέρχεται:
@ Από τον καταβολισμό των πουρινών που συνθέτουν το γενετικό υλικό. Όταν τα κύτταρα παθαίνουν απόπτωση απελευθερώνουν το DNA και τα χρωμοσώματά τους και οι πυψίνες αποικοδομούνται σε ουρικό οξύ.
@ Από την αποικοδόμηση των πουρινών που περιέχονται στις τροφές (ζωϊκά λευκώματα).
Η υπερουριχαιμία χωρίζεται στην:
@ Πρωτογενή και
@ Δευτερογενή.
Η πρωτογενής υπερουριχαιμία μπορεί να έχει δύο διαφορετικές αιτίες:
@ Ελαττωμένη απέκκριση του ουρικού οξέος στα ούρα.
@ Αυξημένη βιοσύνθεση λόγω βλάβης της ρυθμίσεως.
Η δευτερογενής υπερουριχαιμία οφείλεται σε:
@ Διαταραχές του μεταβολισμού του ουρικού οξέος οι οποίες επέρχονται δευτερογενώς λόγω άλλων μεταβολικών διαταραχών.
Από τις μεταβολικές αρθρίτιδες συχνότερη είναι η ουρική αρθρίτιδα. Η ουρική αρθρίτιδα ή ποδάγρα είναι μια πάθηση που προκαλείται από τη συσσώρευση των μικροσκοπικών κρυστάλλων του ουρικού οξέος στην άρθρωση. Αυτό προκαλεί ερεθισμό και φλεγμονή των ιστών και καλείται ουρική αρθρίτιδα. Συνήθως πρώτα επηρεάζεται η άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Σε κάποιες πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί η πάθηση να προχωρήσει στους αστραγάλους στα γόνατα και στα χέρια.
Η ουρική αρθρίτιδα έχει αποτελεσματικές φαρμακευτικές θεραπείες αν και πολύ μακροχρόνιες αλλά και με πολλές υποτροπές. Σε όλο αυτό το διάστημα ο ασθενής δυστυχώς συνεχίζει να πονάει.
Ποιες είναι οι κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο ασθενής με αρθρίτιδα;
Οι ασθενείς με βαριές μορφές αρθρίτιδας συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη διαχείριση ακόμη και των πιο απλών πραγμάτων που πρέπει να διεκπεραιώσουν. Αυτοί οι ασθενείς καλούνται να διαχειριστούν καταστάσεις που δυστυχώς επιδρούν πολύ αρνητικά στην καθημερινότητά τους και μειώνουν ταυτόχρονα την ποιότητα ζωής αυτής της ομάδας ανθρώπων.
Αυτές οι καταστάσεις ή παράγοντες είναι μεταξύ άλλων οι εξής:
@ η φλεγμονή η οποία περιορίζει αρχικά αυτό που μπορούμε να κάνουμε.
@ ο πόνος, που στη συνέχεια μεταβάλλεται σε χρόνιο πόνο, εξαντλεί και περιορίζει την ικανότητα άσκησης.
@ οι προοδευτικές βλάβες στις αρθρώσεις καθιστούν τους μυς αδύναμους και μας κάνουν λιγότερο δραστήριους.
Ποια είναι η σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας;
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μεγάλες ανακαλύψεις και εξελίξεις σε πολλούς τομείς της ιατρικής.
Οι εξελίξεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα τη αύξηση της γνώσης μας στη νόσο της αρθρίτιδας με σημαντική πρόοδο τόσο στη βιοτεχνολογία και στους παθογενετικούς μηχανισμούς όσο και στην ανακάλυψη, παρασκευή και εισαγωγή στη θεραπεία της κάποιων πολύ εξελιγμένων φαρμάκων.
Τα φάρμακα χωρίζονται σε κατηγορίες ή ομάδες που είναι οι εξής:
@ Αναλγητικά.
@ Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
@ Γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόνη).
@ Τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά φάρμακα (Φάρμακα που τροποποιούν τη φυσική πορεία ρευματοειδούς αρθρίτιδας αναστέλλοντας την εξέλιξή της, και γι’ αυτό λέγονται τροποποιητικά).
@ Βιολογικοί παράγοντες (είναι νεότερα νοσοτροποποιητικά αντιρευματικά φάρμακα).
Αν και η ωφελιμότητα πολλών φαρμακευτικών σκευασμάτων δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί, εν τούτοις η θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου δεν βασίζεται μόνο σε αυτά.
Πολλοί Ρευματολόγοι ιατροί αναφέρουν ότι η πολύ σπουδαία ανακάλυψη του laser αποτελεί ένα πολύ καλό φάρμακο για τους ασθενείς των και βρίσκει τεράστια εφαρμογή σε σοβαρές παθήσεις όπως είναι η αρθρίτιδα.
Με βάση τα εκατοντάδες κλινικά θετικά αποτελέσματα που υπάρχουν σε πολλές χώρες η γνωστή σε όλο τον κόσμο, Θεραπεία ή Θεραπευτική με Laser αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς. Γιατί;
Διότι η Θεραπεία με Laser αποτελεί για τον ασθενή:
@ Πλήρη ανακούφιση από όλα τα συμπτώματα και από τους χρόνιους πόνους της νόσου από τα πρώτα λεπτά της θεραπείας του, δηλαδή μεγάλη ανθεκτικότητα στον πόνο.
@ Πολύ ισχυρό αντιφλεγμονώδες και μυοχαλαρωτικό αποτέλεσμα με εμφανή μείωση του οιδήματος στην πάσχουσα περιοχή.
@ Άμεση επανένταξη της μυϊκής του δύναμης δηλαδή αυξημένη δύναμη στο σφίξιμο του χεριού (χειραψία),και της πίεσης των δακτύλων.
@ Ύπνο χωρίς ενοχλήσεις από τις αρθρώσεις, καμία δυσκαμψία των αρθρώσεων ιδιαίτερα τα πρωινά, καθόλου πόνο κατά την εκκίνηση μετά από περίοδο ξεκούρασης, καθόλου πόνο μετά από επιβάρυνση, πολύ μεγάλη ευλυγισία κυρίως στις αρθρώσεις των γονάτων και πολύ καλή διάθεση για βάδισμα.
@ Θετική επίδραση στο σύμπλεγμα του ανοσοποιητικού συστήματος
@ Βελτίωση της ποιότητας της ζωής του.
Επί πλέον η Θεραπεία με Laser στοχεύει στην:
@ Πρόληψη των βλαβών στις αρθρώσεις που μπορεί να επηρεαστούν από τη νόσο όπως οι παραμορφώσεις, οι δυσλειτουργίες, οι λειτουργικές και κινητικές διαταραχές που τελικά οδηγούν σε αναπηρία.
@ Πλήρη ύφεση ή αναστολή της νόσου.
Πρέπει επίσης να προσθέσουμε ότι η θεραπεία με laser δεν είναι υπεριώδη (καταστροφική) ακτινοβολία και αποτελεί για τον ασθενή μια πλήρως ακίνδυνη και ανώδυνη θεραπευτική αγωγή χωρίς τις αντενδείξεις και τις παρενέργειες των φαρμακευτικών σκευασμάτων.
Όπως είναι λογικό, η πρώιμη και ορθή θεραπευτική παρέμβαση προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα σε ασθενείς με έγκαιρη διάγνωση, διότι έτσι προστατεύεται το σώμα του από την μόνιμη εγκατάσταση της νόσου.
Ανακεφαλαιώνοντας μπορούμε να πούμε ότι, τα θεραπευτικά laser κατέχουν μια καλή θέση στην αποκατάσταση ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Η επίδραση των laser σ’ αυτή την ομάδα ασθενών είναι σε μεγάλο βαθμό:
► αναλγητική
► αντιφλεγμονώδης,
► περιορίζει τα συμπτώματα και
► επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου
Ποιοι μπορούν να σας στηρίξουν στην πάθησή σας για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα;
Η έρευνες στη φαρμακολογία δίνουν σήμερα πολλές λύσεις σε ασθενείς με διάφορες μορφές αρθρίτιδας ώστε η πάθηση να ελέγχεται σε πλαίσια αποτελεσματικά προσφέροντας παράλληλα ποιότητα στη ζωή αυτών των ασθενών.
Συνεπώς είναι πολύ σημαντικό να βρείτε μαζί με τον γιατρό σας ποια είναι η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή για σας προσωπικά. Υπάρχουν εποχές που το σώμα λόγω της πάθησης υπόκειται σε μεταβολές. Σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως ο διορατικός γιατρός σας κρίνει ότι υπάρχει ανάγκη τροποποίησης της φαρμακευτικής ή άλλης αγωγής σας και θα την προσαρμόσει αναλόγως.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχετε μια καλή συνεργασία τόσο με τον προσωπικό γιατρό σας όσο και με τα υπόλοιπα μέλη που απαρτίζουν την λεγόμενη «ομάδα υγειονομικής περίθαλψης» και περιλαμβάνουν γιατρούς με ειδικότητες όπως είναι ο ορθοπαιδικός χειρουργός και ο ρευματολόγος ειδικός ιατρός.
Πολύτιμη για την υγεία σας βοήθεια μπορεί να δοθεί επίσης από:
@ τον εξειδικευμένο φυσίατρο και φυσικοθεραπευτή, προκειμένου να κρατάτε τις αρθρώσεις σας σε καλή λειτουργική ισορροπία,
@ τον διατροφολόγο, ώστε να τρέφεστε σωστά, αποφεύγοντας έτσι τα περιττά βάρη στο σώμα σας και γιατί όχι
@ τον ψυχολόγο, προκειμένου να σας στηρίζει στις δύσκολες μέρες της νόσου.
@ Μην ξεχνάτε επίσης ότι στον αγώνα σας ενάντια στην αρθρίτιδα μπορείτε να πάρετε πολύτιμη βοήθεια και κουράγιο από τους κοντινούς σας συγγενείς και τους φίλους σας.
Πώς μπορείτε Εσείς να βοηθήσετε τον εαυτό σας;
@ Μάθετε πράγματα που αφορούν την νόσο σας ώστε να μπορείτε να την αντιμετωπίσετε ευκολότερα.
@ Γνωρίζοντας την ασθένειά σας πάρτε πρωτοβουλίες ανακαλύπτοντας τους καλύτερους τρόπους ώστε να βελτιώσετε την κατάστασή σας.
@ Να είστε ενεργητικοί, θετικοί και ευέλικτοι στις καθημερινές σας ασχολίες με τα πράγματα που πρέπει να κάνετε και με τους ανθρώπους που έρχεστε σε επαφή.
@ Βρείτε τη σωστή ισορροπία μεταξύ της εργασίας, της δραστηριότητας και της ανάπαυσης.
@ Αποδεχθείτε τα συναισθήματά σας και ζητήστε υποστήριξη από συγγενείς, φίλους και από τον γιατρό σας.
@ Δείτε το γιατρό σας, ακούστε τον προσεκτικά σε αυτά που σας λέει, κρατείστε μια θετική στάση απέναντί του και δώστε του να καταλάβει ότι είστε ευτυχής που σας συμπαρίσταται στον αγώνα σας ενάντια στη νόσο.
@ Ο γιατρός θα σας μιλήσει και για άλλες επιλογές σχετικές με την θεραπείας σας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει άλλους τομείς εκτός από φάρμακα όπως π.χ. μια φυσικοθεραπευτική τεχνική και υδροθεραπεία που μπορεί να βοηθήσει ακόμη περισσότερο την κινητικότητά σας.
@ Δώστε νόημα και σκοπό στη ζωή σας, βρείτε νέους τρόπους ή δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε ώστε να παραμείνετε δραστήριοι που θα σας δώσουν ικανοποίηση. Π.χ. χορός και ελαφρά άσκηση – η τακτική άσκηση βοηθά στην ανάπτυξη και διατήρηση υγιών οστών, μυών και αρθρώσεων όπως το περπάτημα.
@ Επιλογές τροφών που ενδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι καλό να τις γνωρίζετε. Ακολουθώντας μια υγιεινή ισορροπημένη διατροφή μπορείτε να διατηρείτε το βάρος σας σε φυσιολογικά επίπεδα.
@ Μάθετε πώς να διαχειρίζεστε άσχημες στιγμές της ζωής σας που σας δημιουργούν άγχος. Βρείτε δραστηριότητες που θα ανακουφίζουν το άγχος – μάθετε τεχνικές χαλάρωσης και βρείτε ευκαιρίες να ασχοληθείτε με το αγαπημένο σας χόμπι.
@ Τέλος μάθετε πως δεν είστε μόνοι στον αγώνα σας. Γύρω σας υπάρχουν συμπάσχοντες είτε με την ίδια πάθηση είτε διαφορετική. Συνομιλήστε μαζί τους ανταλλάσοντας γνώση, εμπειρία και τεχνικές που βοήθησαν εσάς σε βελτίωση ή ακούστε πως βοηθήθηκαν άλλοι.
Το διαδίκτυο είναι ένα από τα μέσα που θα σας δώσει μια τέτοια ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων.
Η θεραπεία με laser αποτελεί ίσως το σημαντικότερο μέσο προκειμένου οι ασθενείς με αρθρίτιδα να μπορούν να απολαμβάνουν την καθημερινότητά τους για μια ζωή με ποιότητα, με λειτουργικότητα και χωρίς πόνους.
